De voorleesboekenkast van Kaat Bollen
In de reeks ‘de voorleesboekenkast’ gaan we op bezoek bij enthousiaste voorlezers en hun kinderen. Wat zijn hun favoriete voorleesboeken? Hoe ziet hun voorleesritueel eruit? In deze aflevering duiken wij in de voorleesboekenkast van seksuologe Kaat Bollen en Cas en Sam, haar tweeling van 4 jaar.
door Katrien Elen
‘Mijn kinderen zijn echte boekenwurmen. Ze zien mij vaak lezen en zijn gefascineerd door mijn grotemensenboeken waar ze zelf een verhaal bij kunnen verzinnen. Ik stimuleer hun liefde voor boeken ook heel erg, net zoals mijn ouders vroeger iedere week met mij naar de bib gingen. Graag lezen zit dus in de genen.’
‘Omdat ik ‘s avonds vaak moet werken, leest mijn man meestal voor. Cas en Sam hebben dezelfde leeftijd en delen ook het bed, dus ze mogen beiden een boekje kiezen. Maar als het toch eens gebeurt dat mijn man en ik hen apart een boekje voorlezen, merk ik dat ze vaak met een half oor het andere verhaal meevolgen.’
Ontsnappingsroute
‘Voor mij staat lezen voor totale ontspanning, voor even kunnen ontsnappen naar een andere wereld, ver weg van de zorgen van alle dag. Als ik een periode meer naar Netflix kijk, merk ik dat ik niet even goed tot rust kan komen. Ik waak er dan ook over dat ik altijd een stapel nieuwe boeken in huis heb. Diezelfde ontsnappingsroute wil ik mijn kinderen ook gunnen.’
‘De eerste twee jaren na hun geboorte heeft het lezen wel even stilgelegen. In mijn praktijk als seksuologe zeg ik wel eens dat het normaal is dat jonge ouders geen zin hebben in seks als ze hun bed zien. Ze willen gewoon slapen. Hetzelfde geldt voor boeken, denk ik. (lacht)’
“Voor mij staat lezen voor totale ontspanning, voor even kunnen ontsnappen naar een andere wereld, ver weg van de zorgen van alle dag. Diezelfde ontsnappingsroute wil ik mijn kinderen ook gunnen.”
Nostalgische verzamelaar
‘Ik koop onze kinderboeken meestal online of in Standaard Boekhandel. Uit gemak eigenlijk, want ik weet wel dat er echt kwalitatieve boekhandels voor kinderen bestaan. Op citytrip met mijn man vind ik het wel heel fijn om een paar van die kleine boekenwinkels te ontdekken.’
‘Vrienden en familie die boeken cadeau doen, zijn mensen naar mijn hart. Jip en Janneke kregen we al een paar keer. Een prachtig geschenk, maar die had ik zelf al gekocht vooraleer de kinderen geboren waren.’
“Vrienden en familie die boeken cadeau doen, zijn mensen naar mijn hart. Jip en Janneke kregen we al een paar keer. Een prachtig geschenk!”
‘Naar de bib gaan we niet. Als kind al bracht ik mijn boeken steevast te laat terug en stapelden de boetes zich op. Maar de kinderen gaan met mijn ouders wel naar de bib, net zoals ik vroeger.’
‘Ondertussen staat er dus best een grote collectie kinderboeken in huis. De boekjes waar mijn kinderen zijn uitgegroeid, geef ik door aan mijn zus - zij heeft een peuter van één jaar. Maar sommige boekjes, waaraan bijzondere herinneringen vasthangen, bewaar ik. Ik ben nogal nostalgisch over boeken.’
Steeds leuker
‘Nu de kinderen vier zijn, is het eenvoudiger om verhalen te vinden waar ik zelf ook plezier aan beleef. Toen ze kleiner waren, vond ik voorlezen ook leuk, maar dan toch eerder omdat het zo’n knus en gezellig moment was. Ik merk dat ik bij het voorlezen ook enthousiaster ben over de boeken die ik zelf goed vind en dat het daardoor gemakkelijker wordt om mijn boekenliefde door te geven.’
Woord én beeld
‘Tekst en illustratie vind ik allebei belangrijk. Zo hou ik van ritmische teksten, met af en toe een rijm. Vroeger durfde ik zo’n tekst wel eens aan te passen. Dan vereenvoudigde ik de moeilijke woorden, vaak ten koste van het ritme. Ondertussen realiseer ik me dat mijn kinderen best een grote woordenschat hebben. Ik denk dat ik dat vroeger soms onderschatte. Mijn liefde voor mooie illustraties kadert in een bredere passie voor kunst. Er hangen hier overal kunstwerken aan de muur.’
Woke én stout
‘Inspiratie voor kinderboekentitels doe ik op via fora voor ouders van jonge kinderen of via Instagram. Vaak ga ik gericht op zoek naar boeken met genderneutrale personages of sterke vrouwenrollen. Romina Verwichte bijvoorbeeld deelt goede tips rond inclusieve kinderboeken. Die sla ik dan op. Ik weet van mezelf dat ik niet de meest woke persoon ben, via die boeken geef ik tegengewicht. Maar een boek moet ook niet altijd politiek correct zijn, hé. Zo zit er in De NEEhoorn van Marc-Uwe Kling een KUS-MIJN-KONT-hond. “Wat leren we hen nu”, panikeert mijn man wel eens. Maar op dat vlak mag een boek een beetje stout zijn en pit hebben. En de kinderen vinden dat uiteraard fantastisch.’
“Vaak ga ik gericht op zoek naar boeken met genderneutrale personages of sterke vrouwenrollen. Ik weet van mezelf dat ik niet de meest woke persoon ben, en via die boeken geef ik tegengewicht. ”
Zelfbeschikking in de Kringwinkel
‘Boekjes van K3 of Paw Patrol zie ik hier liever niet, maar als Cas en Sam dat nu supertof vinden, laat ik het wel toe hoor. Als seksuologe vind ik zelfbeschikkingsrecht enorm belangrijk. Ik leer mijn kinderen dat hun lijf van hen is, dat ze zelf mogen bepalen wat ze leuk vinden. Als je dat predikt, moet je dat bij het lezen ook zoveel mogelijk doortrekken natuurlijk. Nu, dat soort boeken koop ik niet nieuw. We gaan vaak naar de Kringwinkel. Daar laat ik mijn kinderen zelf kiezen.’
Meer body positivity graag
‘Op vlak van body positivity vind ik dat er nog veel werk is in kinderboeken. Ik zou graag een kinderboek lezen met personages die leren om hun lijf te aanvaarden zoals het is. Ook boekjes rond seksuele voorlichting voor jonge kinderen ontbreken. Natuurlijk hoeft een kleuterboek niet te expliciet te zijn, maar het thema zou wel al aan bod kunnen komen. Ik heb ooit overwogen om het dan maar zelf te schrijven, maar ik laat die eer liever aan een ander.’
“Op vlak van body positivity vind ik dat er nog veel werk is in kinderboeken. Ik zou graag een kinderboek lezen met personages die leren om hun lijf te aanvaarden zoals het is. Ook boekjes rond seksuele voorlichting voor jonge kinderen ontbreken.”
Steek er leven in
‘Ik ben een erg expressieve voorlezer. Ik doe niet alleen de stemmetjes na, maar ik ga ook fysiek op in het verhaal. Als het spannend wordt, kriebel ik de kinderen en als Tante Teefje in het gelijknamige boek van Ruth Verstraeten de jongen op de badmat gooit, doe ik hetzelfde. “Je fokt de kinderen op net voor bedtijd”, zegt mijn man dan. Maar ik steek er zoveel leven in opdat ze zeker niet zouden denken dat lezen saai is.’
Vier boekentips
-
Pomtidom en de prins op het mottige paard van Kim van Kooten: ‘Dit kleurrijke boek ziet er niet alleen heel mooi uit, maar het verhaal is ook tof.’
-
De kindervleesfabriek van Ruth Verstraeten: ‘Ik ben enorm fan van de illustraties van Eva Mouton. Soms verzinnen we er onze eigen verhalen bij en als we naar de slager gaan, fantaseren we wel eens: “Zou dat nu een kinderarmpje zijn?”’
-
Dikkie Dik van Jet Boeke: ‘De verhaaltjes zijn zo kort, dat er altijd wel tijd is voor nog een verhaaltje.’
-
De ridder zonder billen van Levina van Teunenbroek: ‘Een echte hit hier in huis. Valt het op dat we een voorkeur hebben voor humoristische boeken? Ik vind dat belangrijk. Het leven is al zo zwaar. Niets zaliger dan te zien hoe mijn kinderen zich een kriek lachen.’
Deel dit artikel: