De voorleesboekenkast van Karolien Olaerts (Karola's Kitchen)

In de reeks 'De voorleesboekenkast' gaan we op bezoek bij enthousiaste voorlezers en hun kinderen. Wat zijn hun favoriete voorleesboeken? Hoe ziet hun voorleesritueel eruit? In deze aflevering duiken wij in de voorleesboekenkast van Karolien Olaerts van Karola’s Kitchen en haar zoontje Isaac van 2,5 jaar oud.

door Katrien Elen
© Michiel Devijver | Iedereen Leest

'Isaac grijpt spontaan naar boeken. Met het concept televisie is hij nog niet zo vertrouwd. Dat is de luxe van een eerste kind. Behalve Tiktak en Buurman en Buurman kent hij geen tv-programma’s, dus vraagt hij er ook niet naar. Met voorlezen ben ik wel al heel vroeg begonnen. Bij zijn geboorte kregen we Rupsje Nooitgenoeg van Eric Carle cadeau, een heel mooi boekje voor het slapengaan. Daaruit las ik al voor toen hij nog een kleine baby was.'

'Er vroeg mee beginnen was een bewuste keuze. Ik ben daarin gestimuleerd door campagnes als die van Voorleesweek rond de voordelen van vijftien minuten voorlezen per dag en ook het Boekstart-pakket dat we kregen bij Kind en Gezin vormde een stimulans. Het Pip en Posy boekje dat daar bij zat was hier meteen een hit.'

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

Aan tafel

'Ondertussen lezen we Isaac iedere dag voor terwijl hij eet. Lezen aan tafel, het klinkt misschien gek voor iemand die zo bezig is met voeding, maar voor ons werkt dit heel erg goed. Isaac eet vroeger dan mijn man en ik, maar wij zetten ons dan met een boekje bij hem. Eten met kleine kinderen is vaak een stresserend moment, samen lezen brengt rust aan tafel.'

'Veel mensen zijn tegen afleiding tijdens het eten, maar zolang je beseft wat je eet en je voelt wanneer je verzadigd bent, zie ik het probleem niet. Toen ik nog alleen woonde, las ik ook tijdens de maaltijd. Al etend naar de muur staren, vind ik maar verdrietig. Bovendien mondt samen in een boekje kijken met Isaac altijd uit in een gesprek. Zo is hij momenteel helemaal into de kijk- en zoekboeken rond de vier seizoenen van Rotraut Susanne Berner. Daar kijken we samen in en tegelijk praten we bij het eten over wat er in het boekje te zien is. Voor ons is dat een gezellige manier om samen te zijn als gezin.'

“Ondertussen lezen we Isaac iedere dag voor terwijl hij eet. Lezen aan tafel, het klinkt misschien gek voor iemand die zo bezig is met voeding, maar voor ons werkt dit heel erg goed.”

Geen script

‘Bij het voorlezen pas ik de tekst van een verhaal vaak drastisch aan. Voor Wilma Wonder van Hanne Luyten bijvoorbeeld is Isaac nog te klein. Dat verhaal kort ik in. En af en toe durf ik de plot ook te veranderen. Zeker bij sprookjes slaag ik er niet in om ze te vertellen zoals ze staan geschreven. In mijn versie van de drie biggetjes blaast de wolf het strooien huisje niet expres omver maar moet hij per ongeluk niezen. Als hij later door de schoorsteen kruipt en in de kokende soep valt, vertel ik dat hij in bad gaat omdat hij zo vuil is van het roet. Spannende en griezelige elementen laat ik dus weg. Waarom zou je kleine kinderen moeten bang maken?’

In de vuilbak

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

'Ik hecht veel belang aan de boodschap van een boek. Zo kreeg ik ooit een recente uitgave van Het lelijke eendje cadeau. Heel mooi op het eerste zicht, maar het verhaal is verschrikkelijk. Het gaat erover dat het lelijke eendje wordt uitgesloten omdat hij anders is. Zelfs zijn eigen moeder moet niet van hem weten. Pas als hij is zoals de anderen wordt hij aanvaard. Helemaal fout toch, die boodschap. Op de koop toe is dat eendje ook nog eens bruin. Ik kan niet snappen dat dit sprookje op die manier opnieuw is uitgegeven. Die boodschap mag niet verder verspreid worden, vind ik. Ik ga het boek dus weggooien, ik wil zelfs niet dat het in de kringloopwinkel belandt.'

“Er vroeg mee beginnen was een bewuste keuze. Ik ben daarin gestimuleerd door campagnes als die van Voorleesweek rond de voordelen van vijftien minuten voorlezen per dag en ook het Boekstart-pakket dat we kregen bij Kind en Gezin vormde een stimulans.”

Luie koper

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

'Om de hoek zit er hier een kleine, maar toffe wijkbibliotheek. Daar gaan we om de paar weken naartoe. Heel leuk. Ook tweedehands boeken vind ik fantastisch. Maar de meeste boeken kopen we zelf. Dat is een vorm van luiheid. Meestal weet ik duidelijk welk boek ik wil. Dan werkt kopen het best. Vaak koop ik online. Maar ik snuffel ook graag in het aanbod van Het Paard van Troje in Gent, of in Standaard Boekhandel. En als ik op de Boekenbeurs ben, breng ik altijd wel een boek mee.'

Bookstagram

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

'Inspiratie haal ik op Instagram. @deklasvaneva en @vooruitgelezenkinderen tippen altijd toffe en inclusieve boeken, net als @lorimariette. Zij delen tips die staan voor wat ik belangrijk vind: boekjes met personages in alle kleuren en maten. Verder krijgen we ook graag boeken cadeau, veel liever dan speelgoed eigenlijk. Zo kreeg Isaac onlangs Monster Maaltijd van Emma Yarlett. Een mega leuk en vooral ook heel mooi vormgegeven boek, al is Isaac er nog wat te klein voor.'

“Bij de keuze voor een kinderboek zijn het vaak de illustraties die me in de eerste plaats aantrekken. Het verhaal zet ik vaak toch naar mijn hand.”

De hele reeks

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

'Als een boek ons aanstaat, kopen we vaak meer boeken uit de reeks. Van Pip en Posy hebben we dus een hele set, net als van de muziekboekjes over Paco van Magali Le Huche. En nadat we Het hele jaar groenten van Clara Corman ontdekten in de bib, kochten we ook Het hele jaar fruit. Momenteel is er het plan om onze Van klein tot groots-reeks - waarmee kinderen de levensverhalen leren kennen van belangrijke boeken uit de wereldgeschiedenis - uit te breiden. Voorlopig hebben we enkel het boekje over David Bowie. Mijn man is een grote fan van hem. Isaacs derde naam luidt zelfs Ziggy, naar Ziggy Stardust.'

Kleurrijke illustraties

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

'Bij de keuze voor een kinderboek zijn het vaak de illustraties die me in de eerste plaats aantrekken. Het verhaal zet ik vaak toch naar mijn hand. Ik let er daarbij op dat ik Isaac een variatie in illustratiestijlen aanbied. Zo heeft een muziekverhaal over Paco een heel andere stijl dan een Pip en Posy.'

'Van sommige illustraties word ik zelf blij. De tekeningen in De lieve krokodil van Leo Timmermans bijvoorbeeld zijn zo mooi dat ik het boek in de eerste plaats voor mezelf kocht. Meestal deelt Isaac mijn voorkeuren, al valt het wel op dat boeken met zwart-wittekeningen hem minder kunnen bekoren.'

'Boeken van Studio 100 komen hier voorlopig niet binnen. Ik weet dat ik dat niet eeuwig zal kunnen vermijden, maar ik ga die boeken echt niet stimuleren. Ik wil niet voortdurend een merchandising gevecht moeten aangaan als ik met Isaac in de winkel ben.'

“Al bestaan er tegenwoordig heel veel inclusieve boekjes, toch wacht ik nog op een kinderboek met een dik kind als personage dat geen pestkop is of dat niet uitgelachen wordt.”

Gewone dikke personages

© Michiel Devijver | Iedereen Leest

‘Al bestaan er tegenwoordig heel veel inclusieve boekjes - denk maar aan Wilma Wonder - toch wacht ik nog op een kinderboek met een dik kind als personage dat geen pestkop is of dat niet uitgelachen wordt. Je hebt wel boekjes waar dik zijn het thema is, maar naar dat soort boeken ben ik niet op zoek. Ik wil niet dat het teveel wordt geëxpliciteerd, een dik kind moet gewoon de normaalste zaak van de wereld zijn. Nu zijn dikke personages vaak heel stereotiep: zwarte oma’s bijvoorbeeld zoals in Julian is een zeemeermin van Jessica Love. Die vaststelling stemt me triest. De sociale discriminatie rond gewicht is nog altijd heel groot en wijd geaccepteerd.'

'Zelf ben ik geen grote fictielezer. Ik houd het bij non-fictie over voeding. Voeding is geen medicijn van Joshua Wolrich bijvoorbeeld, of The no need to diet book van Pixie Turner. Ik verslind boeken over fatshaming of de anti-dieetcultuur, maar voor kinderen wil ik van voeding liefst geen thema maken. Zo gruwel ik van de ouderwetse kijk op gezonde voeding in de Anna-boekjes van Kathleen Amant. 'Groenten en fruit eten is gezond en koekjes eten is ongezond,' klinkt het. Zo'n zwart-witte kijk op eten, daar ben ik echt tegen. Hier komen die boeken dus niet binnen. Werk aan de winkel!'

Drie boekentips

©Michiel Devijver | Iedereen Leest
  • Pip en Posy en het kleine plasje van Axel Scheffler: 'De vanzelfsprekendheid waarmee Pip een jurkje aantrekt nadat hij een ongelukje had, vind ik heerlijk. Fantastisch dat daar geen grapje wordt over gemaakt.'
  • Het is herfst van Rotraut Susanne Berner: 'Isaac is altijd een tijdlang geobsedeerd door hetzelfde boek. Momenteel is dat dit zoekboek.'
  • Het hele jaar groenten van Clara Corman: 'Een informatief boek over de schoonheid van en de variatie in groenten dat nergens predikt dat groenten gezond zijn. Heel belangrijk voor mij.'


Deel dit artikel:

Mis niets van Iedereen Leest